Żywotnik zachodni - Thuja occidentalis

Żywotnik zachodni - Thuja occidentalis - to gatunek drzewa z rodziny cyprysowatych. Pochodzenie: wschodnia część Ameryki Północnej – południowa Kanady i północnych rejonów USA. Sadzony jako drzewo ozdobne w Europie, dokąd trafił w latach 30. XVI wieku. W Polsce gatunek uprawiany, lokalnie uważany za zadomowiony. Żywotnik zachodni jest stosowany w homeopatii i w fitoterapii. Wyciąg z żywotnika wchodzi w skład złożonego leku ziołowego do stosowania doustnego w leczeniu przeziębienia, ostrych i przewlekłych infekcji górnych dróg oddechowych oraz pomocniczo wraz z antybiotykiem w leczeniu zakażeń bakteryjnych.

Żywotnik zachodni dorasta do 20 (max. 37) metrów wysokości (w Polsce może osiągnąć około 15 metrów) i średnicę pnia osiągającą 0,4 (max.1,6) metra średnicy. W początkowej fazie rośnie szybko, tworząc wąską, stożkową lub kolumnową koronę z krótkimi konarami, po 15-20 latach wzrost słabnie, a korona przybiera kształt cylindryczny. Kora na pniu oraz konarach łuszczy się długimi, wąskimi pasmami, przybiera barwę czerwonobrązową lub ciemnobrązową. Drewno żywotnika jest lekkie i miękkie, o jasnej, żółtawej barwie, mimo braku żywicy, jest niezwykle trwałe i odporne na gnicie.

Odmiany żywotnika różnią się znacząco wieloma cechami, m.in. pokrojem (odmiany kolumnowe, np: Smaragd, Yellow Ribbon, Holmstrup, Janed Gold, odmiany kuliste, np: Danica, Globosa, Rheingold, Teddy, Perła), siłą wzrostu oraz zabarwieniem łusek.