Połączenie mrozu, suchych zimowych wiatrów, słońca oraz braku wody w glebie powoduje, że liście tui brązowieją, ponieważ wysychają. Objawy zwykle pojawiają się na czubkach gałęzi i postępują do wewnątrz w kierunku środkowego pnia
Niedobór wody to jedna z częstszych przyczyn brązowienia tui. Znaczna część osób podlewa zieleń w czasie letnich upałów, zimowe dostarczanie wody nie jest dla nich już tak oczywiste. Pamiętaj, że wszystkie rośliny zimozielone tracą wodę także w mroźnych miesiącach. Jednocześnie nie mogą jej pobrać z zamarzniętej gleby. Pojawia się zatem susza fizjologiczna. Jej objawy stają się widoczne wiosną lub latem. Dlatego żywotniki powinny być nawadniane także zimą. Zabieg przeprowadza się w umiarkowanie ciepłe dni.
Częstym antidotum sklepów ogrodniczych na brązowienie tuj jest sprzedaż nawozów. W niektórych przypadkach na żółknięcie tui może wpływać niedobór składników pokarmowych.
Zdarza się, że przyczyną brązowienia krzewów jest mocz zwierząt. Trzeba zwrócić na to uwagę jeśli w ogrodzie przebywają psy lub koty. Rośliny można ochronić przed znaczeniem terenu przez stosowanie siatek.
Jedną z najgroźniejszych chorób grzybowych jest fytoftoroza. Objawy pojawiają się zazwyczaj latem – często już w czerwcu. Rośliny przestają rosnąć, żółkną i zamierają. Na łuskach (liściach) widoczne są czerwone nacieki w kształcie litery V. Kiedy choroba znajduje się w początkowej fazie, warto potraktować ją preparatami grzybobójczymi (np. Topsin). Iglaki trzeba nie tylko dokładnie opryskać, ale także podlać rozcieńczonym roztworem. W przypadku znacznego porażenia, żywotniki powinno się wyciąć i spalić.
Jeśli twoje żywotniki są świeżo posadzone i żółkną, a ich wierzchołki brązowieją lub więdną, najbardziej prawdopodobną przyczyną jest szok po przeszczepie. Ponieważ te wiecznie zielone rośliny często tracą wiele korzeni po wykopaniu w szkółce, będą potrzebowały czasu, aby odłożyć więcej i prawdopodobnie nadal będą wyglądać na nieco nieszczęśliwe, dopóki tego nie zrobią.
Aby uzyskać najlepsze rezultaty, posadź tuje wiosną lub wczesną jesienią, ostrożnie rozkładając korzenie, nie rozbijając ich. Ustaw rośliny wysoko, tak aby wierzchołki ich bryłek korzeniowych znajdowały się tuż przy powierzchni gleby, dobrze i regularnie podlewaj je przez co najmniej pierwsze 6 miesięcy po posadzeniu. Nie dodawaj żadnych poprawek do ich zasypki i powstrzymaj się od nawożenia ich, dopóki nie będą w ziemi przez rok.