Żywotnik wschodni - Thuja orientalis - inaczej biota wschodnia to gatunek rośliny iglastej należący do rodziny cyprysowatych. Jedyny żyjący przedstawiciel rodzaju biota. Występuje w Korei, Mandżurii oraz na północnych obszarach Chin. Jest uprawiany w Japonii, także w Europie, głównie w rejonie Morza Czarnego i Śródziemnego.
Wachlarzowato rozgałęzione gałązki są ułożone w jednej płaszczyźnie, ustawione pionowo w górę,
są bardzo gęste. Liście w formie łusek o długości 2-4 mm, są drobniejsze i delikatniejsze niż u
żywotników, węższe i bardziej zaostrzone, przylegające do pędów, obustronnie w tym samym odcieniu
wesołej zieleni. Zimą zwykle mocno brunatnieją.
Roślina jest trująca, ze względu na zawartość związków tujonów, które działają drażniąco na skórę, a po połknięciu wywołują drgawki i uszkodzenia wątroby i nerek oraz krwawienia śluzówki żołądka. Żywotnik wschodni najlepiej rośnie na wapiennych ciepłych glebach o umiarkowanej wilgotności.
Biota wschodnia rozmnaża się przez wysiew nasion lub sadzonki. Nasiona zbierane są na przełomie października i listopada - wysiewa w kwietniu. Pierwotnie siewki mają igły, u starszych roślin zaczynają się pojawiać charakterystyczne dla tego gatunku łuski. Siewki zimą należy starannie chronić przed mrozem.