Kupując nowe drzewka iglaste, staramy się przy ich pomocy stworzyć przytulny ogród lub przynajmniej harmonijną kompozycję. Ale iglaki nie rosną same, ponieważ potrzebują odpowiednich towarzyszy, przy których pokażą swoje wspaniałe właściwości dekoracyjne i stworzą przyjemny dla oka naturalny krajobraz. Współcześni ogrodnicy, którzy dotarli do zawrotnej listy dostępnych rarytasów, starają się upakować cały asortyment na obszarze niewielkiej działki ogrodowej. Nie można ich za to winić – przyjemność posiadania nowych ciekawostek często spycha na dalszy plan istotę ogrodu – miejsca zrozumienia harmonii ze sobą i z naturą.
Oczywiście ogrodnictwo to proces twórczy, a każda kompozycja ma prawo istnieć. Jednak trzeba przyznać, że istnieją samowystarczalne kompozycje iglaste, które z jakiegoś powodu zachowują swoją naturalność przez wiele lat — takie ogrody mogą rosnąć bez ciągłych poprawek, tylko drobne akcenty wskazują, że to piękno nie jest kompletne bez interwencji człowieka. Powodem jest to, że nasi przodkowie obserwowali wiele kombinacji roślin przez tysiące lat i są one przechowywane w naszej pamięci genetycznej jako wzorce naturalnej harmonii i piękna. Podświadomie porównujemy te fragmenty z tymi stworzonymi przez człowieka i zauważamy dysonanse lub wręcz przeciwnie – udane rozwiązania.
Polecamy, aby ogrodnicy, którzy chcą tworzyć i ulepszać, częściej podróżowali. Daje to pożywkę dla wyobraźni krajobrazowej, rozwija gust i pewność co do tego, co dokładnie chcesz stworzyć w swoim ogrodzie.
Właściciele działek, na których rosną już duże drzewa iglaste, powinni zwracać uwagę na krajobrazy leśne, zwłaszcza takie, gdzie drzewa rosną stosunkowo rzadko, a pod nimi znajduje się dostatecznie oświetlona ściółka odpowiednia do wzrostu krzewów. Najbardziej malownicze miejsca znajdują się w górach na granicy pasa leśnego. Na tym terenie dobrze łączy się grafika pni drzew i dużych głazów, roślinność rzadka – zimozielone rododendrony, drobne ażurowe krzewy.
Przy projektowaniu kompozycji z krzewów ozdobnych należy pamietać o zachowaniu umiaru w doborze drzew i krzewów. Nadmierne ich zagęszczenie może zakłócić harmonię ogrodu. Poszczególne drzewa i krzewy ozdobne w pózniejszym okresie wzrostu będa stawały się mniej atrakcyjne.
Grupowanie roślin polega na zestawieniu różnych form roślinnych w harmonijną kompozycję. Projektując nasadzenie grupowe, możemy korzystać z różnych gatunków roślin iglastych lub zestawiać kilka odmian tego samego gatunku. Chcąc zachować równowagę układu grupowego roślin należy dobrać właściwe proporcje między wielkością brył a wolną przestrzenią wokół nich.
Przy tworzeniu kompozycji ogrodowej należy brać pod uwagę zarówno tło, na którym zostanie umieszczona grupa roślin jak również najbliższe sąsiedztwo ogrodu i otaczający krajobraz. Szczególną uwagę należy zwrócić na zmienność pokroju i barwy niektórych roślin w dłuższym okresie czasu. Przy sadzeniu roślin ozdobnych w grupie konieczna jest dokładna znajomość wszystkich cech charakterystycznych dla danego gatunku i odmiany.
Niezwykle ważnym elementem przy tworzeniu kompozycji z krzewów ozdobnych jest właściwy dobór iglaków pod względem kolorystycznym. W ogrodzie dominuje zieleń, właściwie wiele ich odcieni, barwa ta jest postrzegana jako uspokajająca. Rośliny o ciemnej, głębokiej zieleni wspaniale nadają się na tło kompozycji grupowej. Iglaki o szarozielonym i niebieskawym neutralnym zabarwieniu dobrze wypełniają przestrzeń, podczas gdy jasne odcienie zieleni z domieszką żółtego rozjaśniają i przybliżają optycznie kompozycję ogrodu.